Δομή και Λειτουργία της μύτης
Η θεματική αυτή ενότητα ασχολείται με τα προβλήματα της μύτης.
Ο αεραγωγός (ανώτερο αναπνευστικό σύστημα - URT) αποτελεί μέρος του αναπνευστικού συστήματος και σχηματίζει ένα μονοπάτι μεταξύ του αέρα που αναπνέουμε μέσα από την ατμόσφαιρα, με την τραχεία και τους πνεύμονες (κατώτερου αναπνευστικού συστήματος).
Η ανώτερη αναπνευστική οδός ξεκινά από τα ρουθούνια και το στόμα συνεχίζοντας ως το λαιμό και τον λάρυγγα. Η μύτη είναι ένα όργανο πολύ μεγαλύτερο από ό, τι φαίνεται με την πρώτη ματιά και έχει περίπου 4 φορές το βάθος του ορατού τμήματος στη μέση του προσώπου. Εκτείνεται πίσω από τα ρουθούνια περίπου 10 cm στο επάνω τμήμα του λαιμού, όπου συνδέεται με τις Ευσταχιανές σάλπιγγες ερχόμενη προς τα εμπρός από τα δύο μεσαία αυτιά. Εκτός από την αναπνοή και την όσφρηση, η μύτη θερμαίνει, υγραίνει και καθαρίζει τον εισπνεόμενο αέρα. Δύο βαλβίδες ακριβώς πίσω από τα ρουθούνια ρυθμίζουν την ταχύτητα της ροής του αέρα.
Η μύτη είναι χωρισμένη σε 2 μέρη (κοιλότητες), με μέση γραμμή το διάφραγμα, το οποίο αποτελείται από χόνδρο και λεπτό οστό και καλύπτεται από μαλακό ιστό (βλεννογόνο), που περιέχει πολλά αιμοφόρα αγγεία. Τρεις έλικες από οστό οι οποίες καλύπτονται με παχύ μαλακό ιστό και είναι πλούσιες σε αιμοφόρα αγγεία (κατώτερη, μέση και ανώτερη ρινική κόγχη) συνδέονται στο εξωτερικό τοίχωμα της ρινικής κοιλότητας.
Υπάρχουν τέσσερεις θύλακες αέρα (ιγμόρεια) τα οποία συνδέονται απευθείας με τη ρινική κοιλότητα μέσω μικρών ανοιγμάτων (στόμια). Το ιγμόρειο της άνω γνάθου (maxillary) είναι πίσω από το μάγουλο, κάτω από την οφθαλμική κόγχη. Τα ηθμοειδή ιγμόρεια είναι μια ομάδα αεροφόρων κοιλοτήτων πίσω από την ρινική γέφυρα ανάμεσα στο πλαϊνό τοίχωμα της μύτης και του ματιού. Τα μετωπιαία ιγμόρεια είναι πίσω από το μέτωπο και τα σφηνοειδή ιγμόρεια στο πολύ πίσω μέρος της μύτης στη μέση γραμμή.
Τα μετωπιαία, ηθμοειδή και και της άνω γνάθου (maxillary) ιγμόρεια επικοινωνούν με το πλευρικό τοίχωμα της ρινικής κοιλότητας. Αυτή είναι μια σημαντική περιοχή, μιας και οποιαδήποτε σκλήρυνση- πάχυνση των μαλακών ιστών μπορεί να μπλοκάρει τις διόδους απορροής με αποτέλεσμα υποτροπιάζουσες λοιμώξεις (ιγμορίτιδα).
Πιστεύεται ότι ο κύριος σκοπός των ιγμορείων κόλπων είναι να καταστήσει το κρανίο ελαφρύτερο και να βελτιώσει την αντήχηση της φωνής.
Τα κύτταρα κάτω από το βλεννογόνο της μύτης και τα ιγμόρεια παράγουν υγρές (ορώδεις) και κολλώδεις (βλέννα) εκκρίσεις που σχηματίζουν μια επιφάνεια σαν υγρή κουβέρτα. Τα εισπνεόμενα σωματίδια, βακτήρια και ιούς κολλήσει στη βλέννα, ενώ άλλα κύτταρα όπως τα μακροφάγα τα καταστρέφουν. Τα επιθηλιακά κύτταρα έχουν μικρές τρίχες (κροσσοί), η οποία κινούνται προς τα πίσω και προς τα εμπρός περίπου 10 φορές το δευτερόλεπτο μετακινώντας τις εκκρίσεις της ρινός και των κόλπων προς το πίσω μέρος της μύτης, όπως μια μεταφορική ταινία, και τελικά στο λαιμό όπου καταπίνονται.
Κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι παράγουν και καταπίνουν περίπου 1,5 λίτρα ρινικές και κολπικές εκκρίσεις καθημερινά. Η δυσλειτουργία των τριχιδίων ή η αύξηση της σύνθεσης βλέννας η οποία κάνει τις εκκρίσεις παχύρρευστες και κολλώδεις μπορεί να επηρεάσει την μεταφορά υγρών και να αυξήσει την ευπάθεια σε ιγμορίτιδα.
Τα αιμοφόρα αγγεία της μύτης και των παραρρινίων κόλπων ελέγχονται από το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Η διέγερση των νεύρων του συμπαθητικού προκαλεί συστολή των αιμοφόρων αγγείων και συρρίκνωση των ιστών. Παρασυμπαθητική διέγερση προκαλεί διαστολή των αιμοφόρων αγγείων με πρήξιμο των ιστών (συμφόρηση) και υδατώδη ρινική καταρροή.
Το αίμα από τη μύτη και τα ιγμόρεια αποχετεύεται προς τα πίσω στην κύρια φλέβα των κόλπων στη βάση του εγκεφάλου (σηραγγώδους κόλπου). Αυτό έχει σαν συνέπεια οι λοιμώξεις εδώ να είναι δυνητικά πολύ σοβαρές μιας και οι μολύνσεις μπορούν να μεταδοθούν απευθείας μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και να επηρεάσουν τις χαμηλότερες δομές του εγκεφάλου.
Η αίσθηση της όσφρησης εξυπηρετείται από τις απολήξεις των οσφρητικών νευρικών ινών στο πάνω μέρος της ρινικής κοιλότητας. Μικροσκοπικά νευρικά ινίδια διέρχονται από λεπτές τρύπες στο κόκκαλο στην κορυφή της μύτης στη μπροστινή κοιλότητα του εγκεφάλου. Εδώ συνδυάζονται για να σχηματίσουν τα οσφρητικά νεύρα τα οποία συνδέονται πίσω στο κέντρο όσφρησης του εγκεφάλου.
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Αγγειοκινητική ρινίτιδα
Πρόκειται για μια πάθηση της μύτης η οποία οφείλεται σε δυσλειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος που είναι υπεύθυνο για την μύτη, προκαλώντας ρινικές εκκρίσεις, ρινική απόφραξη και πταρμό (φτάρνισμα).
Τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της απλής ιογενούς ρινίτιδας ή της αλλεργικής ρινίτιδας χωρίς όμως να υπάρχει λοίμωξη ή αλλεργία.
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Αλλεργική ρινίτιδα
Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί ένα από τα συχνότερα χρόνια νοσήματακαι εμφανίζεται στο 20% του γενικού πληθυσμού. Τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας είναι καταρροή, συμφόρηση (μπούκωμα), φταρνίσματα(πταρμοί), κνησμός, οπισθορινική έκκριση. Δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν όλα, είναι δυνατόν για παράδειγμα μια αλλεργική ρινίτιδα να χαρακτηρίζεται μόνο από καταρροή.
Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να συνοδεύεται από συμπτώματα από τα μάτια (επιπεφυκότες) όπως κνησμό, δακρύρροια, ερυθρότητα. Αφορά σε παρόμοια ποσοστά και τα δύο φύλα και η ηλικία έναρξης μπορεί να είναι οποιαδήποτε, πιο συχνά όμως πρωτοεμφανίζεται σε νέους. Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να είναι εποχική, δηλαδή να εμφανίζεται την άνοιξη ή όλο το χρόνο ανάλογα με το αίτιο.
Η κληρονομικότητα παίζει ρόλο, όχι όμως αποκλειστικό. Η αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται στην ευαισθησία του οργανισμού και κατά συνέπεια στην υπερβολική αντίδρασή του σε ουσίες οι οποίες κανονικά είναι αβλαβείς και οι οποίες καλούνται αεροαλλεργιογόνα.
Τα συνηθέστερα αίτια της αλλεργικής ρινίτιδας είναι:
- οι γύρεις
- τα ακάρεα της οικιακής σκόνης,
- τα επιθήλια των ζώων,
- οι μύκητες.
Η διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας θα πρέπει να είναι έγκαιρη διότι το 30% αυτών των ασθενών θα εμφανίσουν άσθμα ή η ίδια η ρινίτιδα θα εξελιχθεί σε πιο επίμονη τόσο σε ένταση όσο και σε διάρκεια.
Η θεραπεία βασίζεται στα εξής:
* Αποφυγή αλλεργιογόνων
* Φαρμακευτική θεραπεία
αντισταμινικά spray κορτιζόνης
αποσυμφορητικά
* Ανοσοθεραπεία
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Διερεύνηση της χρόνιας κεφαλαλγίας.
Η διερεύνηση της χρόνιας κεφαλαλγίας περιλαμβάνει ΩΡΛ κλινική εξέταση και ενδοσκοπικό έλεγχο της μύτης για την αναζήτηση πιθανών αιτιών στην μύτη στα ιγμόρεια και στους παραρρίνιους κόλπους γενικότερα.
Οι κεφαλαλγίες τάσεως ή αλλιώς οι πονοκέφαλοι είναι μία γνωστή αίσθηση στους περισσότερους ανθρώπους. Οι κεφαλαλγίες χαρακτηρίζονται από ένα μέτριο ή και έντονο πόνο στο κεφαλι που έχει συνήθως την αίσθηση σφιξίματος και μπορεί να συνοδεύεται και από ευαισθησία στο άγγιγμα.
Οι κεφαλαλγίες είναι μία ψυχοσωματική διαταραχή η οποία προκαλείται από την έντονη σύσπαση των μυών του αυχένα και της κεφαλής σε συνδυασμό με το ψυχικό στρες και γι' αυτό το λόγο εμφανίζονται μετά από ψυχοπιεστικές καταστάσεις όπως μία κουραστική εργάσιμη μέρα. Συνήθως ο πονοκέφαλος γίνεται αντιληπτός όταν πλέον το άτομο χαλαρώνει και εστιάζει στις σωματικές του αισθήσεις. Συχνά ο πονοκέφαλος συνδέεται μέ ψυχολογικά προβλήματα όπως η κατάθλιψη, το άγχος, και το σύνδρομο χρόνιου πόνου ή έχει έναρξη μετά από κάποιο τραυματισμό της κεφαλής ή του αυχένα (μετατραυματικός πονοκέφαλος).
Αν οι κεφαλαλγίες εμμένουν για περισσότερες από τις μισές μέρες κάθε μήνα, τότε αναφερόμαστε σε χρόνιες κεφαλαλγίες οι οποίες απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση γιατί μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του ατόμου, σε διαπροσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Εφόσον λοιπόν, αποκλειστούν οι οργανικοί παράγοντες που μπορεί να πυροδοτούν το πρόβλημα, το άτομο είναι καλό να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό ψυχικής υγείας ώστε να εντοπίσει τους ψυχολογικούς μηχανισμούς που πυροδοτούν και συντηρούν το πρόβλημα.
Η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία είναι από τις πλέον αποτελεσματικές θεραπείες στην περίπτωση των κεφαλαλγιών καθώς μπορεί να εντοπίσει τα ερεθίσματα που πυροδοτούν τις κεφαλαλγίες και να βοηθήσει το άτομο να διαχειρίζεται τις εντάσεις με εναλλακτικούς τρόπους όπως και να εκπαιδευτεί σε τεχνικές χαλάρωσης ώστε να προλαμβάνει την εκδήλωση των κεφαλαλγιών.
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Ιγμορίτιδες
Η ιγμορίτιδα είναι μία πολύ συχνή πάθηση, ειδικά στη διάρκεια του χειμώνα. Πρόκειται για φλεγμονή των ιγμόρειων άντρων οι οποίες αντί να περιέχουν αέρα, περιέχουν υγρό(πύο) ή πολυποειδή στοιχεία.
Νεότερες κατατάξεις αναφέρονται στις παθήσεις αυτές ως ρινο-ιγμορίτιδες καθώς συνυπολογίζουν ότι οι φλεγμονές των ιγμορείων δεν μπορούν να συμβούν χωρίς άλλες φλεγμονές της ρινικής κοιλότητας (ρινίτιδες). Οι τελευταίες συχνά οφείλονται σε αερομεταφερόμενους παράγοντες αλλεργίας και είναι κοινές την άνοιξη.
Παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης ιγμορίτιδας:
* στραβό ρινικό διάφραγμα
* υπερτροφικές ρινικές κόγχες
* ρινικοί πολύποδες
* λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού συστήματος
* ηλικία
* κάπνισμα
* οδοντικές λοιμώξεις
* αλλεργική ρινίτιδα
* κυστική ίνωση
* θαλάσσια σπορ/καταδύσεις
* αεροπορικά ταξίδια
Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ιγμορίτιδας μπορεί να είναι κεφαλαλγία, αίσθημα τάσης προσώπου, ρινική συμφόρηση, πυώδης ρινόρροια, βήχας, κακοδιαθεσία, δεκατική πυρετική κίνηση, οδονταλγία, οπισθορινικές εκκρίσεις, καταβολή, κακοδιαθεσία, κακοσμία στόματος κ.α.
Οι πιθανές επιπλοκές μιας παραμελημένης ιγμορίτιδας μπορούν να είναι βλενογοννοκήλη, οστεομυελίτιδα οστών του κρανίου, μηνιγγίτιδα, θρόμβωση του σηραγγώδους κόλπου, εγκεφαλικό απόστημα, επέκταση της φλεγμονής στον οφθαλμικό κόγχο με συνέπεια διπλωπία ή και τύφλωση κ.α
Θεραπεία
Η θεραπεια βασίζεται στον τύπο και την αιτιολογία προκλησής της.
Συνίσταται ο καθαρισμός της μύτης με ισότονα διαλύματα, η χρήση ρινικών spray, και η φαρμακευτική αγωγή με αναλγητικά και αντιβιοτικά.
Αν δεν έχει αποτέλεσμα η συντηρητική θεραπεία συνίσταται ο χειρουργικός καθαρισμός των παραρίνιων κόλπων.
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Όσφρηση
Όσφρηση είναι η αίσθηση ταυτοποίησης ουσιών μέσω των πτητικών τους μορίων. Η ταυτοποίηση γίνεται σε ειδικό όργανο αναπνοής, τη μύτη.
Η όσφρηση μπορεί να πληροφορήσει για τη χημική σύσταση του περιβάλλοντος. Η ταυτοποίηση των ουσιών γίνεται από ειδικούς αισθητήρες που είναι νευρικές απολήξεις. Κατά την αναπνοή ή γενικά τη ροή αέρα σωματίδια από την ουσία αιχμαλωτίζονται από τους νευρικούς αισθητήρες και αυτοί ταυτοποιούν το σχήμα και το μέγεθος του σωματιδίου στέλνοντας την πληροφορία στον εγκέφαλο. Κάθε αισθητήρας μπορεί να ταυτοποιήσει έως και εκατό διαφορετικά σωματίδια. Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια με τους αισθητήρες, τόσο πιο ευαίσθητη είναι η όσφρηση.
Οι άνθρωποι που χάνουν τις δυνατότητες αναγνώρισης των διαφόρων οσμών λόγω αδυναμίας της αίσθησης της όσφρησης τους, διατρέχουν διάφορους κινδύνους.Η όσφρηση επιτρέπει την ανίχνευση επικίνδυνων καταστάσεων. Η οσμή καπνού ή καμένου, μας προειδοποιεί ότι κάτι καίγεται. Η οσμή χαλασμένου φαγητού, μας αποτρέπει να φάμε κάτι που είναι επικίνδυνο για την υγεία μας.
Στους ηλικιωμένους, η απώλεια της όσφρησης μειώνει την όρεξη και είναι αιτία υποσιτισμού.Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Πολύποδες ρινός
Οι ρινικοί πολύποδες είναι μη κακοήθεις σαρκώδεις διογκώσεις που αναπτύσσονται στην περιοχή της μύτης και των παραρρινίων κόλπων. Το μέγεθος τους κυμαίνεται ενώ το χρώμα τους είναι κίτρινο-καφέ ή ρόδινο. Έχουν σχήμα ρώγας σταφυλιού.
Συνήθως αναπτύσσονται και στις δύο ρινικές θαλάμες. Οι πολύποδες στη μία ρινική θαλάμη δεν είναι πολύ συνηθισμένοι και θα πρέπει να ελέγχονται ως πιθανή καλοήθης ή κακοήθης μάζα ή σαν αποτέλεσμα παρουσίας ξένου σώματος.
Οι ρινικοί πολύποδες είναι μια κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από- Συμφόρηση,
- Αγευσία,
- Ρινική καταρροή η οποία μπορεί να είναι μόνιμη και ο ασθενής αισθάνεται σαν να είναι συνέχεια κρυωμένος.
- Εμμένουσα ρινική συμφόρηση, σε ορισμένες περιπτώσεις η αναπνοή από τη μύτη μπορεί να είναι αδύνατη. Έτσι προκαλούνται και διαταραχές του ύπνου.
- Οπισθορρινική έκκριση με αίσθημα ότι υπάρχει διαρκής ροή βλέννας από το οπίσθιο μέρος της μύτης και προς τα κάτω.
- Αλλαγή στη χροιά της φωνής.
- Ανοσμία ή κακή όσφρηση.
- Κακή γεύση.
- Κεφαλαλγία.
- Άλγος στην περιοχή του προσώπου.
- Ροχαλητό κακή απόπνοια..
- Φαγούρα γύρω από τα μάτια.
- Αποφρακτική υπνική άπνοια όπου η αναπνοή του ασθενούς διακόπτεται κατά τη διάρκεια του ύπνου.
- Σε προχωρημένο στάδιο οι πολύποδες προβάλουν από τους ρώθωνες.
- Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις μεταβάλλεται η κατασκευή του προσώπου και δημιουργείταιδιπλωπία (ο πάσχων ενώ προσηλώνει σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο βλέπει δύο είδωλα)
Ο σχηματισμός του είναι αποτέλεσμα της φλεγμονώδους διόγκωσης του βλεννογόνου των ρινικών θαλάμων ή των παραρρίνιων κόλπων. Αναφέρεται ότι η φλεγμονή προκαλεί συσσώρευση υγρού στα κύτταρα του βλεννογόνου των ρινικών θαλάμων και των παραρρίνιων κόλπων. Τελικά τα κύτταρα αυτά φουσκώνουν και κρέμονται λόγω βάρους.
Οι ρινικοί πολύποδες συνήθως εμφανίζονται κοντά στα στόμια παροχέτευσης των παραρρίνιων κόλπων, μπορούν όμως να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο των ρινικών θαλάμων ή των παραρρίνιων κόλπων.Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Ρινολογικό - Ρινοχειρουργικό
Το ρινικό διάφραγμα είναι το τοίχωμα που χωρίζει την ρινική κοιλότητα σε δεξιά και αριστερή ρινική θαλάμη. Σχηματίζεται προς τα εμπρός από χόνδρο, και προς τα πίσω από λεπτό οστό. Το διάφραγμα υπάρχει σε κάθε άνθρωπο.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν υπάρχει σκολίωση (στράβωμα) με αποτέλεσμα να μην περνάει ο αέρας και η μύτη να μην αναπνέει καλά. Αυτό μπορεί να υπάρχει από την γέννηση ή να αποκτηθεί μετά από τραυματισμό. Εξαιτίας αυτού του προβλήματος μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα στα αυτιά, στον λαιμό, στους πνεύμονες και στο καρδιαγγειακό σύστημα μέσω των απνοιών. Η θεραπεία του προβλήματος περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση με γενική αναισθησία.
Η διάρκειά της είναι 40 περίπου λεπτά και απαιτείται παραμονή στην κλινική για 1 μέρα. Όπου απαιτείται, γίνεται ταυτόχρονα και ρινοπλαστική ή καυτηριασμός των ρινικών κογχών.
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Σκολίωση ρινικού διαφράγματος
Η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, το «στραβό διάφραγμα» είναι από τις συχνότερες αιτίες δυσκολίας στην αναπνοή από τη μύτη. Στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται σε κακή διάπλαση του διαφράγματος κατά την ανάπτυξη του προσώπου, διαδικασία που ξεκινά από την παιδική ηλικία. Συχνά μάλιστα υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση. Σπανιότερα, παρατηρείται μετά από σοβαρούς τραυματισμούς του προσώπου.
Παρόλο που το διάφραγμα παραμένει σταθερό σε όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής, με το πέρασμα της ηλικίας προστίθενται κάποιοι παράγοντες που μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση, όπως τα παραπάνω κιλά που αποκτούμε με το πέρασμα του χρόνου.
Επίσης, η υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών, φυσιολογικών μορφωμάτων της μύτης, η οποία επέρχεται σταδιακά. Αλλά και η χαλάρωση του δέρματος της μύτης με την αύξηση της ηλικίας μπορεί να επιτείνει τα συμπτώματα.
Τα συμπτώματα μπορεί να επιτείνονται με τα χρόνια, αλλά όταν οφείλονται σε σκολίωση του διαφράγματος δεν παρουσιάζουν διακυμάνσεις.
Η παρουσία υφέσεων και εξάρσεων ανάλογα με τις εποχές, τη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος ή την επαφή με αλλεργιογόνες ουσίες υποσημαίνει τη συνύπαρξη με αλλεργική ή αγγειοκινητική ρινίτιδα, που υποδηλώνουν ευαισθησία του βλεννογόνου της μύτης.
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.
Υπερτροφία ρινικών κογχών
Οι ρινικές κόγχες είναι προσεκβολές του πλάγιου ρινικού τοιχώματος, αποτελούνται από κόκκαλο και καλύπτονται με ρινικό βλεννογόνο, δηλαδή με το ίδιο κάλυμμα με το διάφραγμα της μύτης και όλο το εσωτερικό της ρινικής θαλάμης. Η χρόνια φλεγμονή αυτού του καλύμματος, που λέγεται χρόνια ρινίτιδα, συχνά προκαλεί υπερτροφία της κόγχης σε βαθμό που παρεμποδίζει τη ρινική αναπνοή.
Στο παρελθόν η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης γινόταν με καυτηριασμό, κογχοτομή (χειρουργική αφαίρεση) και ενέσεων στεροειδών. Αυτό είχε σαν συνέπεια την δημιουργία προσωρινού αποτελέσματος, την δύσκολη επούλωση με την δημιουργία κρουστών.
Σήμερα η υπερτροφία των ρινικών κογχών θεραπεύεται με ραδιοσυχνότητες ή laser. Πρόκειται για μεθόδους ανώδυνες και εντελώς αναίμακτες. Οι μέθοδοι αυτοί διατηρούν τις πολύ βασικές λειτουργίες του επιθηλίου της ρινικής κόγχης και μετά την μείωση του μεγέθους της, προκαλώντας τις ελάχιστες θερμικές βλάβες. Η διάρκεια της επέμβασης είναι λίγα λεπτά και ο ασθενής μπορεί να πάει σπίτι του χωρίς να απαιτείται νοσηλεία. Μετεγχειρητικός πόνος δεν υπάρχει
Τα κείμενα αποσκοπούν στην ενημερωσή σας για ΩΡΛ ασθένειες και εξετάσεις και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ιατρική γνωμάτευση.